Walking on the moon

Dzień dobry We wtorek:)

Biorąc pod uwagę dość dramatyczne wydarzenia jakie zawarłam we wczorajszym poście postanowiłam dziś dzielić się opowieścią zupełnie inną;)

Pewnego dnia, kiedy oto, słońce prażyło ogromnie, w jednym 

z naszych ulubionych miejsc na ziemi, 

postanowiłyśmy z mą najlepszą przyjaciółką 

i towarzyszką życia, czyli moją córką, wyruszyć w poszukiwaniu przygód. 

Nie było to trudne, mając na uwadze lokalizację. 

Najpierw krótka wizyta w miejscowym biurze podróży, 

- jeśli zdążycie są dwa miejsca za dwie godziny- ozwał się do nas Pan z obsługi klienta.

Pobiegłyśmy do naszego domu, spakowałyśmy prowiant i w drogę:):)

Odebrał nas z umówionego miejsca autokar, którym ruszyłyśmy na podbój księżyca, jak nazwała to moja córeczka, sprawdzając ulotki reklamowe.

Z każdym kilometrem otwierały nam się szerzej oczy, a poniżej kilka zdjęć, które obrazują nam świetnie jakby to na księżycu mogło być... 

Jezioro Szmaragdowe na wyspie wulkanów, z wulkanicznej lawy utworzonej, nasze miejsce na ziemi

LANZAROTE

Po prawdzie krater wypełniony wodą morską z fitoplanktonem (to takie mikroskopijne organizmy roślinne), to jemu zawdzięcza się ten przepiękny kolor i niesamowity widok:)

Krajobraz księżycowy, co się myśli jadąc autokarem nad przepaścią, obserwując coś takiego, co jest absolutnie spektakularne w moim odczuciu, nie będę opisywać, to trzeba przeżyć:)

Byłyśmy zachwycone i oczarowane, tymi widokami:)

I nawet obserwowałyśmy jak "podpalić wulkan" tudzież "sprawdzić jego temperaturę, czy aby na pewno jest taki gorący jak w książkach piszą" ;)

- Mamuuusiuuuu, rzekło moje dziecko z wielkim podziwem, 

Cały proces, którego byłyśmy świadkiem i starałyśmy się zdjęciami powyższymi uwiecznić, 

był bardzo mistyczny, rozmawiałyśmy, tego dnia, 

długo do późnych godzin wieczornych, oglądając zdjęcia w aparacie, byłyśmy wypełnione magią tego miejsca.

Polecam wszystkim, nie będzie to stracony czas:):)

Miłego dnia